Userนี้ผมเอาของแฟนมาตั้งนะครับคือผมไม่เล่นพันธุ์ทิพย์
ผมมีพี่อยู่2คนครับ คนนึงเป็นผู้ชาย คนนึงเป็นผู้หญิง มีงานมีการทำแล้วทั้งสองคน พี่ผู้ชายอายุจะสามสิบแล้วครับ พี่ผู้หญิงพึ่ง20กว่าๅ เรื่องนี้มันเกี่ยวกับพี่ผู้หญิงเรื่องมันมีอยู่ว่า วันนึงผมได้ทำความสะอาดบ้าน แล้วที่บ้านของผมมีหมา หมามันได้มาเล่นกับผม พี่ผู้หญิงซึ่งอยู่กับแฟนเขาบนห้องก็ลงมาว่าผมครับว่าจะเล่นอะไรหนักหนาหนวกหู ผมก็ขอโทษพี่ วันต่อมาเป็นวันหยุดของพี่เขาก็ได้พาแม่ออกไปเที่ยวนอกบ้านกัน ซึ่งตอนนั้นผมยังไม่ตื่นและไม่มีใครชวนผมเลยไม่ได้ไปครับ พวกเขาได้ซื้อของมากินเข้าในบ้าน แม่เลยเรียกผมเข้ามากิน แต่พี่เอ่ยปากขึ้นมาว่า "จะไปชวนมันทำไม" แล้วพี่ก็ยกของกินขึ้นไปกินกันบนห้องผมก็มองหน้าแม่ แม่ก็ไม่สนใจตามขึ้นไปกินข้าวกับพี่ด้านบน ผมก็นั่งอยู่ข้างล่างคนเดียว พอแม่ลงมาข้างล่าง ผมก็ถามแม่ว่ากินอะไรกัน แม่ก็ไม่ตอบผมแล้วก็เดินไปนั่งดูโทรทัศน์ ผมก็งงว่าผมทำอะไรผิด พอกินเสร็จพี่ก็เอาจานลงมาวางให้ผมล้าง ทั้งๆที่ตอนบ่ายผมล้างไปแล้ว ผมก็ล้างให้นะครับ พี่ก็เดินลงมาแล้วเอาถ้วยที่เปื้อนน้ำจิ้มมาราดใส่จานที่ผมล้างแล้ว ผมเลยมองหน้าเขา เขาก็ทำเป็นไม่แคร์ เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นมาเรื่อยๆพี่แกล้งผมมาเรื่อยๆ แม่ไม่คุยกับผมทั้งบ้านไม่มีใครคุยด้วยเลย เมื่ออาทิตย์ที่แล้วผมได้ขึ้นไปถามพี่บนห้อง ตอนที่แม่ไม่อยู่ว่าทำไมต้องทำกับผมแบบนี้ผมทำอะไรผิด พี่ก็ตอบว่าอะผิดทุกเรื่องแหละ ผมเลยถามต่อว่าเรื่องอะไร พี่ก็บอกว่าทำไมต้องไปประจบแม่ด้วยเหมือนแม่รักผมมากกว่าพี่ผมพูดแบบนี้จริงๆนะ ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแม่เข้าข้างพี่ผมตลอดไม่ว่าพี่จะผิดหรือถูก แม่ไม่เคยฟังผมเลย แล้วทีนี้วันไหนไม่รู้ผมได้ยินพี่คุยโทรศัพท์กับพ่อประมาณว่าผมเป็นแบบนี้ๆที่บ้าน พ่อก็ไม่คุยกับผมเลยครับ เงินก็ไม่ส่งมาให้ใช้ ปกติจะให้เดือนละ500แต่เดือนนี้เงียบเลยครับ พอผมโทรไปหาพ่อๆก็ไม่รับไม่รู้ว่าพี่ไปพูดอะไรให้ฟัง จนผมทนไม่ไหวผมเลยลงไปบอกแม่ว่าพี่บอกว่าผมประจบแม่เหมือนแม่รักผมมากกว่า ตอนผมกำลังพูดกับแม่พี่ผมดันลงมาพอดีครับพี่ลงมาถามแม่ว่าแม่รักใครมากกว่ากัน แม่ก็นั่งเงียบๆ ผมก็บอกพี่ว่าแม่ก็รักเท่ากันๆแหละแต่ในความรู้สึกผมแม่เหมือนไม่รักผมเลย แม่เลยตอบว่าใช่แค่นี้ครับ แล้วแม่ก็เดินขึ้นไปบนห้องพี่ พี่ก็ตามขึ้นไป ผมก็อยู่ข้างล่างคนเดียว วันพฤหัสที่แล้วผมกลับบ้านมาดึกๆเพราะไปข้างนอกมาแม่บอกว่าให้รอพี่กลับมาบ้านก่อนค่อยนอน พอพี่มาถึงผมก็ไปเปิดประตูรั้วให้ แฟนพี่ผมก็ขับรถมอไซต์เหยียบเท้าผมครับ เดินไม่ได้เลย พอพี่เข้ามาในบ้านก็มาโวยวายใส่ผม แฟนพี่ผมก็นั่งข้างล่าง พี่ก็มาว่าผม เอาเรื่องเก่าๆมาพูด ผมทนไม่ไหวผมเลยปล่อยความทุกข์นั้นออกมาครับ มันโมโหมาก มันรู้สึกว่าเกินไปแล้ว ผมกำมัดแน่นๆได้แต่ถามตัวเองว่าทำไม แฟนพี่ผมเลยบอกผมว่าจะต่อยพี่เหรอ ทั้งๆที่ตอนที่พวกเขาสองคนทะเลาะกันผมขึ้นไปห้ามตลอด แฟนพี่ผมต่อยหน้าพี่ผมตั้งหลายครั้งผมยังห้าม แล้วจากนั้นแฟนพี่ผมก็ลุกขึ้นมาทุบหลังผมสามสี่ที แม่ก็นั่งเฉยๆครับ พี่ผมเลยเดินขึ้นห้องไปแฟนเขาก็ตามขึ้น ผมเลยเดินเข้าห้องผมไม่เข้าใจว่าต้นเหตุเรื่องนี้ไม่คืออะไร ทำไมทุกคนไม่หันหน้าคุยกันจะได้แก้ปัญหา ผมผิดอะไรทำไมไม่พูด ทำไมแม่เชื่อแต่พี่ ไม่เคยเชื่อไม่เคยฟังผมเลย เช้าวันต่อมาแม่ไม่ได้ทิ้งเงินไว้ให้ผมไปโรงเรียน ตั้งแต่เกิดเรื่องบ้าๆนี้ขึ้นมีทิ้งแค่สองครั้ง จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้ให้ ผมก็ไม่มีปัญหาอะไรผมก็เอาเงินเก็บไปใช้ จนวันนี้พี่ผมลงมายืมเงินก้อนสุดท้ายในชีวิตผม2000 ผมก็ยืนกรานว่าผมก็ไม่มีแล้วแม่ไม่ได้ให้ไปโรงเรียนเลย แม่ก็พูดขึ้นมาว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ให้ ให้พี่ไปก่อน พี่ผมเลยหยิบไปเลยครับ ผมขึ้นไปทุบประตูห้องเพื่อจะเอาเงินคืนพี่ก็ไม่เปิดประตู จนแม่ผมขึ้นมาเรียกผมว่าให้ลงไปนอน ผมทุกข์ใจมาก ทำไมคนในครอบครัวผมเป็นแบบนี้เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะผมเล่นกับหมาแค่นั้นเหรอ มันดูไร้สาระเกินไปมั้ยครับ ผมคิดอะไรไม่ออกแล้ว ทุกคนที่ผมให้ความเคารพและรักทำไมต้องมาทำกับผมแบบนี้ด้วย
พ่อแม่รังแกฉัน
ผมมีพี่อยู่2คนครับ คนนึงเป็นผู้ชาย คนนึงเป็นผู้หญิง มีงานมีการทำแล้วทั้งสองคน พี่ผู้ชายอายุจะสามสิบแล้วครับ พี่ผู้หญิงพึ่ง20กว่าๅ เรื่องนี้มันเกี่ยวกับพี่ผู้หญิงเรื่องมันมีอยู่ว่า วันนึงผมได้ทำความสะอาดบ้าน แล้วที่บ้านของผมมีหมา หมามันได้มาเล่นกับผม พี่ผู้หญิงซึ่งอยู่กับแฟนเขาบนห้องก็ลงมาว่าผมครับว่าจะเล่นอะไรหนักหนาหนวกหู ผมก็ขอโทษพี่ วันต่อมาเป็นวันหยุดของพี่เขาก็ได้พาแม่ออกไปเที่ยวนอกบ้านกัน ซึ่งตอนนั้นผมยังไม่ตื่นและไม่มีใครชวนผมเลยไม่ได้ไปครับ พวกเขาได้ซื้อของมากินเข้าในบ้าน แม่เลยเรียกผมเข้ามากิน แต่พี่เอ่ยปากขึ้นมาว่า "จะไปชวนมันทำไม" แล้วพี่ก็ยกของกินขึ้นไปกินกันบนห้องผมก็มองหน้าแม่ แม่ก็ไม่สนใจตามขึ้นไปกินข้าวกับพี่ด้านบน ผมก็นั่งอยู่ข้างล่างคนเดียว พอแม่ลงมาข้างล่าง ผมก็ถามแม่ว่ากินอะไรกัน แม่ก็ไม่ตอบผมแล้วก็เดินไปนั่งดูโทรทัศน์ ผมก็งงว่าผมทำอะไรผิด พอกินเสร็จพี่ก็เอาจานลงมาวางให้ผมล้าง ทั้งๆที่ตอนบ่ายผมล้างไปแล้ว ผมก็ล้างให้นะครับ พี่ก็เดินลงมาแล้วเอาถ้วยที่เปื้อนน้ำจิ้มมาราดใส่จานที่ผมล้างแล้ว ผมเลยมองหน้าเขา เขาก็ทำเป็นไม่แคร์ เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นมาเรื่อยๆพี่แกล้งผมมาเรื่อยๆ แม่ไม่คุยกับผมทั้งบ้านไม่มีใครคุยด้วยเลย เมื่ออาทิตย์ที่แล้วผมได้ขึ้นไปถามพี่บนห้อง ตอนที่แม่ไม่อยู่ว่าทำไมต้องทำกับผมแบบนี้ผมทำอะไรผิด พี่ก็ตอบว่าอะผิดทุกเรื่องแหละ ผมเลยถามต่อว่าเรื่องอะไร พี่ก็บอกว่าทำไมต้องไปประจบแม่ด้วยเหมือนแม่รักผมมากกว่าพี่ผมพูดแบบนี้จริงๆนะ ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแม่เข้าข้างพี่ผมตลอดไม่ว่าพี่จะผิดหรือถูก แม่ไม่เคยฟังผมเลย แล้วทีนี้วันไหนไม่รู้ผมได้ยินพี่คุยโทรศัพท์กับพ่อประมาณว่าผมเป็นแบบนี้ๆที่บ้าน พ่อก็ไม่คุยกับผมเลยครับ เงินก็ไม่ส่งมาให้ใช้ ปกติจะให้เดือนละ500แต่เดือนนี้เงียบเลยครับ พอผมโทรไปหาพ่อๆก็ไม่รับไม่รู้ว่าพี่ไปพูดอะไรให้ฟัง จนผมทนไม่ไหวผมเลยลงไปบอกแม่ว่าพี่บอกว่าผมประจบแม่เหมือนแม่รักผมมากกว่า ตอนผมกำลังพูดกับแม่พี่ผมดันลงมาพอดีครับพี่ลงมาถามแม่ว่าแม่รักใครมากกว่ากัน แม่ก็นั่งเงียบๆ ผมก็บอกพี่ว่าแม่ก็รักเท่ากันๆแหละแต่ในความรู้สึกผมแม่เหมือนไม่รักผมเลย แม่เลยตอบว่าใช่แค่นี้ครับ แล้วแม่ก็เดินขึ้นไปบนห้องพี่ พี่ก็ตามขึ้นไป ผมก็อยู่ข้างล่างคนเดียว วันพฤหัสที่แล้วผมกลับบ้านมาดึกๆเพราะไปข้างนอกมาแม่บอกว่าให้รอพี่กลับมาบ้านก่อนค่อยนอน พอพี่มาถึงผมก็ไปเปิดประตูรั้วให้ แฟนพี่ผมก็ขับรถมอไซต์เหยียบเท้าผมครับ เดินไม่ได้เลย พอพี่เข้ามาในบ้านก็มาโวยวายใส่ผม แฟนพี่ผมก็นั่งข้างล่าง พี่ก็มาว่าผม เอาเรื่องเก่าๆมาพูด ผมทนไม่ไหวผมเลยปล่อยความทุกข์นั้นออกมาครับ มันโมโหมาก มันรู้สึกว่าเกินไปแล้ว ผมกำมัดแน่นๆได้แต่ถามตัวเองว่าทำไม แฟนพี่ผมเลยบอกผมว่าจะต่อยพี่เหรอ ทั้งๆที่ตอนที่พวกเขาสองคนทะเลาะกันผมขึ้นไปห้ามตลอด แฟนพี่ผมต่อยหน้าพี่ผมตั้งหลายครั้งผมยังห้าม แล้วจากนั้นแฟนพี่ผมก็ลุกขึ้นมาทุบหลังผมสามสี่ที แม่ก็นั่งเฉยๆครับ พี่ผมเลยเดินขึ้นห้องไปแฟนเขาก็ตามขึ้น ผมเลยเดินเข้าห้องผมไม่เข้าใจว่าต้นเหตุเรื่องนี้ไม่คืออะไร ทำไมทุกคนไม่หันหน้าคุยกันจะได้แก้ปัญหา ผมผิดอะไรทำไมไม่พูด ทำไมแม่เชื่อแต่พี่ ไม่เคยเชื่อไม่เคยฟังผมเลย เช้าวันต่อมาแม่ไม่ได้ทิ้งเงินไว้ให้ผมไปโรงเรียน ตั้งแต่เกิดเรื่องบ้าๆนี้ขึ้นมีทิ้งแค่สองครั้ง จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้ให้ ผมก็ไม่มีปัญหาอะไรผมก็เอาเงินเก็บไปใช้ จนวันนี้พี่ผมลงมายืมเงินก้อนสุดท้ายในชีวิตผม2000 ผมก็ยืนกรานว่าผมก็ไม่มีแล้วแม่ไม่ได้ให้ไปโรงเรียนเลย แม่ก็พูดขึ้นมาว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ให้ ให้พี่ไปก่อน พี่ผมเลยหยิบไปเลยครับ ผมขึ้นไปทุบประตูห้องเพื่อจะเอาเงินคืนพี่ก็ไม่เปิดประตู จนแม่ผมขึ้นมาเรียกผมว่าให้ลงไปนอน ผมทุกข์ใจมาก ทำไมคนในครอบครัวผมเป็นแบบนี้เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะผมเล่นกับหมาแค่นั้นเหรอ มันดูไร้สาระเกินไปมั้ยครับ ผมคิดอะไรไม่ออกแล้ว ทุกคนที่ผมให้ความเคารพและรักทำไมต้องมาทำกับผมแบบนี้ด้วย